Refleksjonsnotat

No nærmar slutten av skuleåret seg drastisk og det er på tide å reflektera litt!

Når eg slutta på vidaregående tok eg meg eitt år fri, eg visste ikkje heilt kva eg ville vidare samt eg trengte ein kort pause frå skulen. Men når så et år fauk forbi, måtte eg bestemma meg. Eg hadde vore innpå fleire tankar, men til slutt var det lærarskulen som frista mest. Pedagogikk hadde eg fått høyre var eit veldig tungt og tidskrevande fag, noko eg etterkvart forsto meir og meir. Det var mange teoriar og teoretikarar å settje seg inn samt prøve å ikkje forveksle, det var ein liten utfordring i seg selv! 

Me blei fort introdusert for blogg, kva var så dette?

Eg trudde eg visste kva ein blogg var, men eg hadde aldri i verden blogga før. Eg syns det var interessant i byrjinga å skriva blogg, men fant fort ut at dette var tidkrevande. Me skulle blogga for kvar undervisningsøkt, og komme med eigne meiningar og synspunkt. Dette er jo eigentleg heilt genialt når du tenkjer gjennom det, tenk så kjekt det må vera å lesa bloggen om nokre år. Kva tankar og meiningar hadde eg om det temaet i forhold til kva eg har i dag, har kanskje meiningane mine forandra seg? 

Så var det alle dei forskjellige begrepa, eg har lært meg mange nye og nyttige ord, det er i alle fall sikkert! Noko av det første me lærte meir om var didaktikk som kjem frå det greske ordet didaskein som betyr å undervise/lære. Noko som studiet vårt handlar om. Me blei introdusert for kva, korleis og kvifor. Noko som eg kjente igjen frå videregåande, der me skreiv "hva, hvordan, hvorfor" skjema til kvar oppgåve me hadde i formgivning. 

Veke 38 var første gong me skulle ut i praksis, då skulle me observera ein klasse. Det var utruleg spennande å faktisk berre  sitta der og føla seg som ein flue på veggen. Det var mykje å gripa fatt i og eg skreiv notatene mine flittig. Dei andre praksisperiodane var heilt fantastiske, då skulle me virkeleg gripa fatt i lærarrollen. Til slutt hadde me timar heilt åleine med klassen, noko som gjekk over alle forventningar. Eg har lært så utruleg mykje i praksis, noko eg tar med meg vidare i livet. 

I høve til mappeoppgåver og innleveringar, syns eg det verken har blitt for mykje eller for lite, men akkurat passe! Sjølv om det har vært litt mykje jobbing til tider er nok grunnen at eg er altfor glad i å utsetta ting. Det straffar seg til slutt! 

Viss eg skal trekkje fram ein undervisning i løpet av året som eg syns var mest interessant og lærerikt må eg tilbake nokon månadar til du kjem til oktober og pedagogisk grunnsyn. Det var mykje fagstoff å setja seg inn i, veldig mange læringsteoriar samt teoretikarar. Me valgte då å ta utgangspunkt i Dunn og Dunns læringsmodell og filmatiserte ein vanleg klassetime med utgangspunkt i denne teorien. 

Men ettersom året har forløpt, har eg blitt mindre og mindre motivert. Og det har så absolutt ingenting å gjere med lærarane må du tru! Nei, kjekkare lærar i pedagogikk skal ein leita lenge etter. Det er ellers eit ganske tungt fag, men med litt variasjon har Birgit fått meg på gli, og eg lurar på om eg hadde holdt ut like lenge med ein annan lærar. Motivasjonen sank på grunn av meg sjølv, og ingen andre. Læraryrket er nemleg ikkje noko for meg. Eg syns det var heilt kanon å vere ute i praksis, og eg hadde nok likt å vera lærar ein periode, men ikkje heile livet. Eg har alltid vært ganske kreativ av meg og har no komen inn på interiørskulen, noko eg gledar meg skikkelig til! Men eg kan ikkje sei eg angrar på dette året, det har vært ein interessant opplevelse og eg er blitt mange nye inntrykk og erfaringar rikare. Korleis skulle eg ellers veta at læraryrket ikkje var noko for meg viss eg ikkje hadde prøvesmakt på det litt? 

Eg ynskjer alle i både a og b klassen lukke til med neste år, dette klarar dykk kjempefint! Og til Birgit vil eg berre sei takk for eit flott år, du er ein kanonlærar! Takk for meg!:)

Oppsummering av året + skulefrukost!

Dette var virkeleg ein kjekk idè av Birgit! Den siste pedagogikk timen vår gjekk ut på å eta frukost saman og sjå på alle bidraga til den samansette teksten. 

Me møtte opp på "Børtveit skule" klokka halv ni, og alle skulle ha me sitt bidrag til skulefrukosten. Når me var ferdig å ete fekk me informasjon frå Birgit om sluttføringa i pedagogikk, kva me måtte hugsa på når det kom til eksamen som va veldig viktig å få me seg!:)

Etterpå gjekk me alle til lille-auditoriumet og fikk sjå dei samansette tekstane, det var kjekt å sjå korleis alle har gjennomført oppgåva. Og alle hadde vore veldig flinke!

Godt oppsummert, ein tipp topp dag!:)

Vurdering og veiledning

Som lærar er det viktig å kunne vurdera og veileda på ein god måte slik at elevane er klar over sine gode sider og sider dei treng å jobba litt vidare med. Tilbakemeldingane må vere oppriktige, konkrete og grunngjevande. 

Eg syns sjølv at tilbakemeldingar eg har fått opp igjennom åra har hjelpt meg mykje, for korleis skal du ellers veta kva du treng å jobba vidare med? Det er nok mange som ikkje tålar kritikk, men kritiske tilbakemeldingar treng ikkje vere negative, det er berre ein måte å hjelpa deg vidare på! 

Når du går på barneskulen får du ikkje karakterer, då er det viktig at læraren tar ein samtale med kvar enkelt elev viss det trengs. Viss dette ikkje blir gjort kan det vere at elevane sit igjen med eit falskt bilete av si eiga kompetanse når dei så skal vidare til ungdomsskulen.

Det fins mange lærarar som ikkje er skikka til rollen sin. Som lærar skal du alltid ha elevanes beste i hånd og alltid prøva å hjelpa dei så godt dei kan. Det fins mange lærarar som ikkje KAN gi veiledning, det veit eg sjølv sidan eg har hatt ein slik lærar. Det er forvirrande å ikkje vite korleis du ligg ann fagmessig, og då synk motivasjonen fort. 

Vurdering er ikkje berre viktig for elevane, men også for lærarane. Informasjon om kva nivå elevane ligg på er viktig i vidare undervisning. 

Tilpassa opplæring

Måndag 31 mars hadde me om tilpassa opplæring. Men kva betyr egentleg tilpassa opplæring? 

Nokon elevar kan ha vanskar med å lære seg nytt stoff på vanlig måte, informasjonen kjem rett og slett ikkje inn. Det er då ein må tenkja på tilpassa opplæring, kva kan ein gjera for at eleven skal få mest mogleg ut av timane? 

No er opplæringa oå skulane tilpassa slik at det passer til "gjennomsnittseleven". Men kva med dei som fall utanfor "gjennomsnittet"?

Opplæringsloven § 5 - 1 seier at elevar som ikkje har eller ikkje kan få tilfredstillande utbytte av det ordinære opplæringstilbudet, har rett til spesialundervisning.

Tilpassa opplæring betyr at elevane skal få undervisninga tilrettelagt slik at dei kan utfolda seg på best mogleg måte. 

Mot slutten av timane fekk me ein oppgåve der me skulle komme opp med fire måter å gjennomføra tilpassa opplæring på. Det var interessant å jobba med dette temaet, samt å høyre kva dei andre guppene hadde komt fram til!

Yrkesetisk seminar

Seminaret starta onsdag 26 mars og strakk seg ut over tre dager. 

Me blei informert om skikkethet, etikkbegrep, taushetsplikt og opplysningsplikt. Så det var ein del å settja seg inn i. 

Det å vere lærar er eit stort ansvar! Alle valg som blir tatt må vere nøye gjennomtenkt både når det kommer til elevane og føresatte. Difor er yrkesetisk refleksjon viktig for oss lærarstudentar, me er nødt til å bli meir ansvarsbevisste. 

Som lærar har du teieplikt. Du får ikkje lov å snakka om personar eller konfliktar som skjer på arbeidsplassen og i arbeidstida di. Viss ein elev betror seg til deg, får du ikkje lov å gå vidare med denne informasjonen. Teiplikta varer livet ut! Sjølv om du ikkje er lærar lenger, får du ikkje bryte teieplikta di. 

Et unntak er viss du får kjennskap i at ein av elevane dine vert utsatt for misshandling elle romsorgsvikt, då kan du bryte teieplikta di og melde frå til barnevernet, dette er opplysningsplikta di!

Når me hadde gått igjennom desse begrepa fikk me utdelt oppgåva me skulle jobbe med og framføra på fredagen. Me fekk utdelt fire caser som me skulle jobba vidare med, samt at me skulle laga 10 yrkesetiske bod for lærarar. 

Me tek for oss oppgåve 5 først, som gjekk ut på å utarbeide dei 10 buda. Det var ikkje vanskeleg å komma opp med buda, det vanskelige var å prioritera rekkefølgja siden månge av dei var likestilte i våre auger. 

12 yrkesetiske bud for lærarar:

1. Interesse og omsorg for born og unge

Involvera seg i elevanes kvardag - både på og utanfor skolen. Snakke kontinuerlig med elevane om situasjoner som påverkar livet deira - og som også kan påverke skuledagen.

2. Følgje lovverket - oppfordre elevar til det same

Gjere seg kjent med lovar og reglar som gjeld for å utføra ditt yrke på ein god måte.

3. Innstilt på samarbeid med foresatte/kolleger

Være mottakelig for andre synspunkt/meiningar enn dne eigne. Ta imot innspill frå foreldre/kolleger/andre med eit positivt utgangspunkt - vidare vurdera om dei er relevante for elevanes utvikling

4. Godt forberedt til uventa situasjonar

Bruke planleggingsfasen aktivt, med tanke på å kunne takle einkvar situasjon. Ved oppstart av undervisninga har læraren forberedt ein "A-plan" og ein "B-plan", Dersom alternativ A ikkje fungerar. Evt ha ein kriseplan i bakhånd dersom alt går galt.

5. Evne til egenvurdering

Evaluera seg sjølv og eigen undervisning med tanke på best mogleg læring/utvikling hos elevane - tilpassa opplæring.

6. God rollemodell

Framstå/oppføra seg på same måte som du forventar av elevane

7. Vise respekt

Lytte ti elevane, ta innspillene deira på alvor.

8. Evne til god kommunikasjon

Opptre på ein tydeleg og engasjert måte, både verbalt og kroppslig

9. Være motivator

Skape ein indre motivasjon hjå elevar: være positiv, gi ros, være engasjert, bruke varierte arbeidsmetodar, forklara/demonstrera aktivitet på ein enkel og tydeleg måte, konstruktive tilbakemeldingar.

10. Evne til empati

Å settja seg inn i andres situasjon/følelsar, med tanke på  å oppnå ein løysning som fungerar.

11. Bruke kreative løsningsforslag

Tenke utradisjonelt for å oppnå variert og spennande undervisning/løysningar.

12. Skape tillit

Samanheng mellom ord og handling, tilgjengelighet, rettferdighet, tillit, empati. Sjå pkt 5, 6, 7, 9 og 10.

Når me var ferdige med dei 10 buda, som fort hadde blitt til 12, byrja me med casane. Casane handla om lærarens yrkesetikk. Kva bør ein lærar gjera i dei forskjellige situasjonane han blei plassert i, og kva meinte me var rett. Det var enkelt å samarbeide med gruppa mi og me var som oftast enige i det meste. 

Seminaret var veldig viktig og me har fått mykje nyttig informasjon som framtidige lærarar treng!

Praksis - vår 2008

Frå uke 9 - 11 var me i praksis, ein periode eg såg fram imot! Sjølv om eg allerede då hadde bestemt meg for at å bli lærar ikkje var noko for meg, hadde eg det kjempekjekt desse vekene, og eg har lært meg ein heil del! Har fått månge nye erfaringar som eg tar med meg vidare i livet.

Målet eg hadde satt meg denne praksisperioden var å bli meir komfortabel med å stå foran ein klasse og å vera sikker og godt forberedt til timane mine. Noko eg sjølv meiner eg blei mykje betre på. Men alt går jo ikkje alltid etter planen, det er noko ein må vere forberedt på som lærar. Når eg hadde kunst og håndverk timane hadde dei allerede gått igjennom Ittens fargesirkel, noko eg hadde tenkt å læra dei om, men då hadde eg ein plan B som me gjennomførte. Timane foreløp greit til tross for dei uventa vendingane. 

Både klassen og klasseforstanderen, Anne, har vært helt super! Me fekk ganske frie søyler til å gjøre kva vi ville i timane. Me fekk også gode tilbakemeldingar kvar dag noko som gjorde at me kunne byggja vidare på dei "svake" sidene, noko alle har når dei er ferske lærarstudentar! 

Ynskjeøkt - utfordringar i lærarrolla og det spesialpedagogiske feltet

Me fekk velgje sjølv kva me skulle ha om denne økta, og valget falt på spesialundervisning. Eit veldig interessant tema i mine auger! Spesialundervisning er ein form for tilpassa opplæring, man skal tilpassa arbeidsnivået og mengden til kva ein meiner er best for kvar enkelt elev. Har denne eleven ein eller annan form for sjukdom, er det viktig at læraren tek tak i dette og lar eleven uttrykkja seg på den måten han syns er best. Det var interessant å lese om skuletestane, dei skal hjelpe til slik at tilrettelegginga av undervisningsopplegget samsvarer med kvar enkelt elev. Testane skal hjelpa ein med å sjå kva elevane er gode på, og mindre gode på. 

Eg visste ikkje at lese- og skrivevanskar var såpass utbredd som det faktisk er. Viss du tenkjer på ein vanleg klasse med 25 elevar har 1 - 2 av desse elevane dette problemet. Eg vil minna på Høien og Lundbergs seks viktige råd om lese- og skrivevanskar:

1. Tidleg identifisering og hjelp

2. Fonologisk grunnarbeid (trening i å identifisera og skilja språklydar)

3. Direkte undervisning og rettleiing (peika, retta merksamda mot, halda konsentrasjonen, setja namn på m. m.)

4. Multisensorisk stimulering (undervisningsmetode der fleire sansar blir brukt under innlæring)

5. Meistring, overlæring og automatisering

6. Godt læringsmiljø

Eg kan ikkje sjølv forstå kor utruleg vanskelig det må vere å ha dette problemet. Lesing og skriving er noko samfunnet vårt meiner at alle skal og bør kunne! For dei som faktisk sliter med dette kvar dag må det vere ein stor påskjenning. Sjølv om me syns det er lett, må ein hugsa på og forstå at det ikkje er slik for alle.