Mandag 1. oktober blir vi møtt av Birgit utenfor klasserommet, ho hilsar på alle før vi går inn og setter oss i et rom opplyst av stearinlys. Timen begynn med at alle framfører dei ulike læringsmetodane kvar enkelt har hatt om. Eg skulle snakka om ei læringsform som blir kalla Bifrost, noko eg aldri før hadde hørt om. Navnet kjem frå ein skule i Danmark, Bifrost barneskule. Her har dei eit litt annleis opplegg på skulen. De jobber i forskjellige verkstedet, som bl.a. laboratorium, lese/skrivestue og atelier. Det eldste trinnet jobber prosjektbasert. Skoledagen består også av fellesopplevelser og kursustimer. I fellesopplevelsestimene er barn fra alle årstrinn samlet, det kan være naturopplevelser, høytlesning, fortelling, musikk, bilder, dans mm. I kursustimene er undervisningen faglig. Innholdet kan godt ha forbindelse med temaet, men hovedvekten blir lagt på fagenes teknikker og metoder. Eg syns det virket som ein fin lærestil, kor elevane kan være kreative og de får god kontakt med læreren sin.
Når alle hadde framført gjekk me igjennom korleis ein lærar skal leie basisgruppa på læringsarenaen. Vi er jo i ein heilt annan generasjon no enn når foreldra våre gjekk på skule, no er skulen blitt mykje meir teknisk av seg. Me er E-generasjonen. Sjølv om det er lettare no når me har internett, så er det nok longt ifrå berre positivt. Elevane sitt på msn og skriv sms, noko som gjer at me skriv mykje dårligare enn før. Når me skriv tekstmeldingar, skriv me ikkje på reint bokmål eller nynorsk. Me skriv på dialekt. Dette gjer at språket våras blir elendigt etterkvart.
- Har arkitekturen noko å sei om kor godt me lærar? Ja, eg trur faktisk me lærar betre med god arkitektur. Det har jo mykje å sei på korleis klasserommet er konstruert. Er det mørkt eller lyst? stort eller lite? mykje vinduar eller nesten ingen i det heile tatt? Det er viktig med eit godt miljø for eleven, med mykje lys og god plass.
Til slutt så vi ein film om mobbing. Den handla om ein gut som blei utsatt for mobbing på skulen sin. Han hadde berre blitt eit tilfeldig offer og mobbingen var brutal. Rektoren på skulen var ikkje til mykje hjelp, så det endte med at han måtte bytte skule. På den nye skulen fekk han månge nye venner og fikk oppleva skulemiljøet slik alle born skal ha det. Det var ein liten tankevekker å sjå på filmen, det er faktisk nokon born som har det slik. Og det er noko me må prøva å gjera noko med, sjølv om det sikkert er nesten heilt umuleg å forhindra mobbing 100%. Men det er viktig som ein lærar at ein følger godt med på klassen sin, for det er sikkert mykje skjult mobbing rundt om på Norges skuler.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
2 kommentarer:
Hei Astrid....kjekt å bli kjend med deg og kjekkare berre blir det vil eg tru. Du skriv bra i bloggen din, mykje spanande har du observert, og har tankar om det å leie ei basisgruppe. Nå er det snart alvor igjen og me skal ut å prøva oss i praksis....nå til og me på "skikkeleg", det blir spanande. Me har nettopp vært igjennom læringsteoriane..og gruppeframføring, har du nokre tankar kring dette....og litt om ditt gryande pedagogiske grunnsyn?
Ane Kesia:-)
Hei Astrid!
Eg er enig med deg at det er viktig med eit godt miljø for elevane, og me som lærarar har ein viktig jobb å gjera når det gjeld forebygging av mobbing.
Men no begynner det å bli lenge siden du har lagt inn nye innlegg her i bloggen din, og eg lurar på korleis du hadde det i praksis? Kva syntes du om å planlegga egne undervisningsøkter? Eg lurar også på om du har laga ein animasjon? Det hadde vore kjekt å få sjå viss du kan legge den ut i bloggen din :-)
Stå på videre Astrid, det du har gjort så langt ser veldig bra ut, men no er det på tide å oppdatere bloggen!
Maria
Legg inn en kommentar